تأثیر آهن باقی مانده بر رشد و جذب آهن توسط نهال های پسته در بعضی از خاک های آهکی رفسنجان

کمبود آهن در گیاهان یک مشکل جهانی در تولید محصول در خاک‎های آهکی می‎باشد. آزمایش گلخانه‎ای به منظور بررسی تأثیر باقی‎مانده آهن بر رشد و ترکیب شیمیایی نهال‎های پسته انجام گردید. هم‎چنین شکل‎های شیمیایی آهن ارزیابی گردید. دوازده نمونه خاک از مناطق مختلف رفسنجان و انار با سه سطح 0، 5/7 و 15 میلی‎گرم آهن در کیلوگرم خاک از منبع سکوسترین آهن 138 مخلوط گردید و سپس بذرهای پسته در آن‎ها کشت گردید. یک سال بعد از مصرف آهن، مجدداً بذرهای پسته در این خاک‎ها کشت گردید و نهال‎ها به مدت شش ماه نگه‎داری شدند. در پایان دوره رشد، گیاهان برداشت شدند و اندام هوایی(برگ و ساقه) و ریشه پس از شستشو با آب مقطر و خشک کردن در آون جداگانه وزن شدند. غلظت عناصر آهن، منگنز، مس و روی در ریشه و اندام هوایی به‎وسیله دستگاه جذب اتمی اندازه‎گیری شد. نمونه‎های خاک هوا خشک شدند و عصاره‎گیری دنباله‎ای آهن در نمونه‎های خاک با استفاده از روش اسپوزیتو و همکاران (1982) انجام گردید. نتایج نشان داد که کاربرد 5/7 میلی‎گرم آهن در کیلوگرم خاک باعث افزایش معنی‎دار وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه و قطر ساقه گردید. نتایج عصاره‎گیری دنباله‎ای نشان داد که بیش از 90 درصد آهن به فرم باقی‎مانده بود و بخش های تبادلی و جذب سطحی شده کمتر از 1/0 درصد را به خود اختصاص دادند. الگوی کلی توزیع آهن در نمونه‎های خاک قبل و بعد از کشت به‎صورت زیر بود: آهن تبادلی<آهن جذب سطحی شده<آهن آلی<آهن کربناتی<آهن باقی‎مانده